မ်က္ရည္မိုး ရြာသြန္းၿဖိဳးသည့္ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ

asd
မ်က္ရည္မိုး ရြာသြန္းၿဖိဳးသည့္ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ

ညးမခ်ဴပတုိန္ထ႟း - လဂၢန္ရာံ | တၝဲဒိတၳှ Thursday, February 25, 2010

သၞိက္ကဪုဂကူမည္ပိုယ္တံ ဂြံတီေကတ္ ဒဒွ္ဂကူမည္ ပႛဲပစၥဳပၸန္ဏံတုဲ ေလၞင္စလာဲဒဒွ္ဂကူမည္ မဍာံစၞတ္မြဲ ႏူတႝးလိက္(ႏိုင္မင္းေသာင္းသွ်င္၊ President of Mon Literature and Culture Committee, Yangon) မခ်ဴလ၀္ ပရူဒဒွ္ညးမဆဪုဂဗေကတ္လ၀္ဂွ္ အဲ ခ်ဴပတိုန္ထ႓းဏာ ပႛဲမုက္လိက္ (လိက္ပတ္မည္) ဏံရ။ ဇၞန္လိက္ဂွ္ ဗတ္ဘာသာဗမာေဟင္ ညးခ်ဴလ၀္တုဲ အတိုင္ဗတ္ဗမာဂွ္ရ အဲ ခ်ဴဏာ။ အျခင္ရ ကႜာဲဘာသာဟြံေလပ္ဂွ္ ဟြံဂး။ သႜးအေခါင္ညိ။

ဦးေႏွာက္တြင္ သေႏၱတည္
မိမိ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) ဥကၠ႒တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ေတာင္ငူခ႐ိုင္ ထန္းတပင္ၿမိဳ႕နယ္ ကင္မြန္ခ်ဳံေဒသကို ဦးေႏွာက္တြင္ မသိမသာ ေနရာယူထားသည္မွာ ကာလအတန္ၾကာခဲ့ၿပီ ယင္းေဒသႏွင့္ ျပန္လည္ဆက္သြယ္လိုေသာစိတ္ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။

ျပန္လည္ဆက္သြယ္မိျခင္း
ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ျပန္လည္ဆက္သြယ္မိခဲ့ပါသည္။ ျပန္လည္ဆက္သြယ္မိပုံမွာ မိမိ၏ဇာတိရြာ ေရးၿမိဳ႕နယ္ လမိုင္းၿမိဳ႕နယ္ခြဲ၊ ေကာ့တြတ္စံျပေက်းရြာမွ ဘုရားပြဲေတာ္က်င္းပေရးဥကၠ႒ႏွင့္ေက်းရြာဥကၠ႒မ်ား သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႕ ရုပ္ရွင္မင္းသား မင္းသမီး အဆိုေတာ္ႏွင့္ လက္ေ၀ွ႕သမားမ်ား လာေရာက္ငွါးရမ္းရာတြင္ မိမိအား ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးရန္ အကူအညီေတာင္းခံလာသျဖင့္ အကူအညီေပးခဲ့ပါသည္။

လက္ေ၀ွ႕သမားရွာေဖြသည့္ေန႕တြင္ (၃၅)လမ္းရွိ ပစ္တိုင္းေထာင္ ဗီဒီယိုထုတ္လုပ္ေရး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ လက္ေ၀ွ႕ပြဲမ်ားျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ စီစဥ္သူ စိုင္းေဇာ္ေဇာ္၏ ရုံးခန္တြင္ျဖစ္သည္။ အလုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္တြင္ လူငယ္ (၄) ေယာက္ ၀င္ေရာက္လာသည္။ စိုင္းေဇာ္ေဇာ္မွ ၄င္းတို႕လာသည့္ကိစၥႏွင့္ မည္သည့္ေဒသမွလာေၾကာင္း ေမးျမန္းရာ ထန္းတပင္မွျဖင့္ေၾကာင္း ေျဖၾကားသံကို မိမိၾကားမိသည္။

ထိုစဥ္ မိမိဦးေႏွာက္တြင္ သေႏၱတည္ေနေသာ အသိတစ္ခု လွဳပ္ႏွိဳးသကဲ့သို႕ ခံစားရၿပီး လူငယ္ (၄) ဦးအနက္ တစ္ဦးကို ထန္းတပင္ ဆိုတာ ေတာင္ငူခရိုင္ကလား၊ ကင္းမြန္းခ်ဳံကို သိလားဟုေမးမိရာ ကင္းမြန္းခ်ဳံရြာသားမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ေျဖပါသည္။

မိမိက ယင္းလူငယ္အား မင္းမြန္လူမ်ိဳးလားဟုေမးရာ ကြ်န္ေတာ္မြန္လူမ်ိဳးမဟုတ္ေၾကာင္း ပအို၀္လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း မြန္လူငယ္လည္း ပါလာေၾကာင္း တဆက္တည္း မြန္လူငယ္ဆိုသူႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးပါသည္။ မြန္လူငယ္ မင္းေအာင္ႏိုင္မ်ိဳးက ကြ်န္ေတာ္ မြန္လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း သို႕ေသာ္ မြန္စကား မေျပာတတ္ေတာ့ပါ။ ရြာမွလူႀကီးမ်ားလည္း မြန္စကား မေျပာတတ္ေတာ့ေၾကာင္းႏွင့္ မြန္လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသအျဖစ္ မွတ္ပုံတင္ကို စိတ္လွဳပ္ရွားစြာ မိမိအား ျပသပါသည္။

မိမိသည္ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကင္းမြန္းခ်ဳံေဒသႏွင့္ဆက္သြယ္လိုေၾကာင္း ေျပာျပရာ လူငယ္က သူတို႕လည္း မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) ႏွင့္ ျပန္လည္ဆက္သြယ္လိုေၾကာင္း၊ မည္သို႕မည္ပုံ ဆက္သြယ္ရမည္ကို စုံစမ္းေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။

မိမိအမည္ လိပ္စား ဖုန္းနံပါတ္ အျပည့္အစုံ ေရးေပးၿပီး ျပန္လည္ဆက္သြယ္ႏိုင္ေၾကာင္း အကူအညီ လိုအပ္ပါက တတ္အားသမွ် ကူညီမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပမိပါသည္။

မိမိတို႕ အျပန္အလွန္စကားေျပာေနသည္ကို နားေထာင္ေနသည့္ စိုင္းေဇာ္ေဇာ္သည္ ဆရာတို႕ ေ၀းကြာေနတဲဲ့ မြန္အခ်င္းခ်င္း ယခုလို ဆုံေတြ႕ရသည္မွာ ပ႒ာန္းဆက္အင္အားႀကီးမားေၾကာင္း ကုသိုလ္ေရစက္ကူးေၾကာင္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာေျပာဆိုပါသည္။

ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံျခင္း
(၁၅)ရက္ခန္႕ၾကာေသာအခါ မိမိထံသို႕ ဖုန္းျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားလာပါသည္။ ကင္းမြန္းခ်ဳံေဒသ၌ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္းၿပီးေၾကာင္း၊ ယခုႏွစ္တြင္ မြန္အမ်ိဳးသားေန႕က်င္းပခြင့္ေတာင္းခံထားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ မည္သို႕က်င္းပရမည္ကိုလည္း ၫြန္ၾကားေစလိုေၾကာင္း၊ အလံအမွတ္အသား ဖိတ္စာမွအစ အေသးအစိတ္ သိလိုေၾကာင္း ေျပာၾကားပါသည္။

မိမိမွ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) လစဥ္ပုံမွန္အစည္းအေ၀းတြင္ အက်ဥ္းမွ်တင္ျပခဲ့ၿပီး စိတ္တြင္ ကင္းမြန္းခ်ဳံေဒသသို ့ လူကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးလိုစိတ္ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။

ေနာက္(၃)ရက္ အၾကာတြင္ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ကင္းမြန္းခ်ဳံေဒသ) အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္သူ ႏိုင္ေဌးလြင္မွ သိလုိသမွ်ကို ေမးျမန္းၿပီး ဥကၠ႒အား လာေရာက္ေစလိုေၾကာင္း ဖိတ္ေခၚရာ မြန္အမ်ိဳးသားေန႕က်င္းပသည့္အခ်ိန္တြင္ လုပ္ငန္းအေျခအေနေၾကာင့္ လာႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ႀကိဳတင္လာလွ်င္ လက္ခံႏိုင္ပါက မိမိႏွင့္အဖြဲ႕ လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားရာ အတြင္းေရးမွဴးမွ ၀မ္းေျမာက္စြာ ႀကိဳဆိုေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖၾကားပါသည္။

ထို႕ေနာက္ မိမိႏွင့္အတူ လိုက္ပါႏိုင္မည့္သူမ်ားကို စုစည္းၿပီး မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ကင္းမြန္းခ်ဳံေဒသ) ဥကၠ႒ႏိုင္ဘေမာ္ထံမွ တယ္လီဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္ရာ မိမိတို႕အဖြဲ ့ (၂၅-၁-၂၀၁၀) ရက္ေန႕ နံနက္ (၇း၀၀) အခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ထြက္ခြါမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းပို႕ခဲ့ပါသည္။

(၂၅-၁-၂၀၁၀)ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ
(၂၅-၁-၂၀၁၀) ရက္ေန႕တြင္ ဥကၠ႒ ႏိုင္မင္းေသာင္းသွ်င္၊ ျပန္ၾကားေရးမွဴး ႏိုင္စိုးၾကည္း၊ အဖြဲ႕၀င္ (ေက်ာင္းဆရာ) ႏိုင္ၫြန္႕ေဖ၊ မြန္စာေပသင္ၾကားေရးႏွင့္လူငယ္ဆပ္ေကာ္မတီ အတြင္းေရးမွဴး မင္းသန္းထြန္းတို႕ လိုက္ပါလွ်က္ (၁၁း၀၀) အခ်ိန္တြင္ ေတာင္ငူသို႕ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ၾကသည္။ ကားဆိုက္သည္ႏွင့္ မြန္ပုဆိုး ၀တ္ထားသည့္ ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ကင္မြန္းခ်ဳံ) အတြင္းေရးမွဴး ႏိုင္ေဌးလြင္း၊ ေက်းရြာဥကၠ႒မွ ဦးေဆာင္ႀကိဳဆိုလွ်က္ ေမာ္ေတာ္ယဥ္ငယ္ျဖင့္ ေတာင္ငူမွ (၁၈) မိုင္ ေ၀းသည့္ ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသသို႕ ပထမအႀကိမ္ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။

(၂၅-၁-၂၀၁၀) ညေနအခ်ိန္တြင္ မိမိအဖြဲ႕ႏွင့္ ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသမွ လူႀကီးလူငယ္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံသည့္ စကား၀ိုင္းတြင္ ရြာသားတိုင္း မြန္စကား မေျပာႏိုင္ၾက၍ ၀မ္းနည္းမိေၾကာင္း၊ ဥကၠ႒ႏွင့္အဖြဲ ့လာေရာက္သည္ကို ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း၊ ရြာမွ လူႀကီးလူငယ္ ကေလးမ်ားအားလုံ မြန္စကား ျပန္ေျပာတတ္ခ်င္ေၾကာင္း၊ စိတ္ပါ၀င္စားစြာ သင္ယူလိုေၾကာင္း ၀မ္းနည္း၀မ္းသာစကားေျပာဆိုေနခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ၫြန္႕ေဖအား အကဲခတ္ၾကည့္ရာ မ်က္ရည္မိုးမ်ား ရြာေနသည္ကို ေတြ႕ရ၍ ေမးရာ ႏိုင္ၫြန္႕ေဖက ယခုလို မြန္စကား မေျပာတတ္သည့္ မြန္ရြာ ရြာသူ ရြာသားမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံရာတြင္ မိမိစိတ္ မြန္းၾကပ္ေနၿပီး မြန္စကားကို မိမိကိုယ္တိုင္ သင္ေပးႏိုင္လွ်င္ ေကာင္းမည္လား၊ မည္သို႕ကူညီရမည္ကို စဥ္းစားရင္း မြန္စကား မေျပာတတ္သည့္မြန္မ်ား၏ ခံစားခ်က္ ကူဆက္ၿပီး မ်က္ရည္ မထိမ္းႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္းျပရွာပါသည္။

သားတို႕သမီးတို႕ ဘာလူမ်ိဳးလည္း
(၂၆-၁-၂၀၁၀) နံနက္ မြန္အေရွ႕ရပ္ကြက္ မြန္အလယ္ရပ္ကြက္ မြန္အေနာက္ရပ္ကြက္တို႕ကို လွည့္လည္စဥ္ ကေလးမ်ား၊ လူလတ္ပိုင္း၊ လူႀကီးပိုင္းမ်ားကို ဘာလူမ်ိဳးလဲဟုေမးျမန္းရာ အားလုံးက မြန္လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႕ေသာ္ မြန္စကား မေျပာတတ္ေၾကာင္း ၀မ္းနည္းစြာ ျပန္လည္ေျဖၾကားပါသည္။

မ်က္ရည္မိုးရြာသြန္းၿဖိဳး
(၂၆-၁-၂၀၁၀) နံနက္ (၁၁း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) ႏွင့္ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ) တို႕ မြန္အမ်ိဳးသားေန႕က်င္းပေရးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ အစီစဥ္ (၁) မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) ဥကၠ႒မွ အမွာစကား ေျပာၾကားပါသည္။ အစီစဥ္ (၂) မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ) ဥကၠ႒ ႏိုင္ဘေမာ္ အမွာစကား ေျပာၾကားပါသည္။ စကားေျပာေနစဥ္ ခဏအၾကာ အသံတိတ္သြားပါသည္။ အားလုံးက ႏိုင္ဘေမာ္ကို ၾကည့္ေနၾကသည္။ ဥကၠ႒မွ စကားေျပာေနရင္း မ်က္ရည္က်ကာ အသံမထြက္ေတာ့ေခ်။ အလားတူ ရြာသားမ်ားကို ၾကည့္လိုက္ရာ ေခါင္းငုတ္လွ်က္ တခ်ိဳ႕လူႀကီး လူငယ္မ်ားလည္း မ်က္ရည္ေတြကိုယ္စီ က်ေနသည္ကို မိမိတို႕အဖြဲ႕မွ မ်က္ရည္၀ဲလွ်က္ ကရုဏာသက္မိပါေတာ့သည္။

ဒုတိယဥကၠ႒ ႏိုင္ေပၚၿငိမ္းမွ အမွာစကားအၿပီးတြင္ ဥကၠ႒ႏိုင္ဘေမာ္မွ ကြ်န္ေတာ္ မြန္စကား မေျပာႏိုင္သည္ကို စဥ္းစားမိၿပီး ၀မ္းနည္းမွဳျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) ႏွင့္ ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံသည့္အတြက္ ၀မ္းသားေၾကာင္း၊ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာျဖစ္ၿပီး အလိုလိုမ်က္ရည္မိုးရြာမိေၾကာင္း၊ ဤအျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္လိုေၾကာင္း ဆက္လက္ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

ေဆြးေႏြးပြဲအၿပီးတြင္ ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ၏ မြန္အမ်ိဳးသားေန႕ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ) သို႕ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) မွ အလွဴေငြ က်ပ္ ၁၅၀၀၀ ၊ မြန္စာေပသင္ၾကားေရးႏွင့္ လူငယ္ဆပ္ေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) အတြင္းေရးမွဴး မင္းသန္းထြန္းမွ အလွဴေငြ က်ပ္ ၁၅၀၀၀ ၊ စုစုေပါင္း ၃၀၀၀၀ က်ပ္အား လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။

ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ၏ သမိုင္းေၾကာင္းအက်ဥ္း
ပဲခူးတိုင္း ေတာင္ငူခရိုင္း ထန္းတပင္ၿမိဳ႕နယ္ ဇရပ္ႀကီးေက်းရြာႏွင့္ (၁၀) လမ္းသာ ျခားသည့္ ကင္မြန္းခ်ဳံရြာသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္ (ႏွစ္ ၁၀၀ ခန္႕က) ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာရွာသည့္ မြန္လူမ်ိဳးတစ္ဦးႏွင့္ ပအို၀္လူမ်ိဳးတစ္ဦးတို႕ ေရာက္ရွိလာၿပီးေနာက္ မြန္လူမ်ိဳးတို႕ လွည္းအစီး (၂၀) ေက်ာ္ျဖင့္ ေရာက္ရွိလာၿပီး ကင္မြန္းခ်ဳံႏြယ္ ပိတ္ေပါင္းမ်ားကို ခုတ္တြင္ ရွင္းလင္းျခင္း၊ လယ္ယာေျမေဖာ္ထုတ္ျခင္းျဖင့္ ကင္မြန္းခ်ဳံရြာဟု အမည္ထြင္ခဲ့သည္။

ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသသို႕ ဦးစြာ ေရာက္ရွိခဲ့ေသာ မြန္မ်ားမွာ မုဒုံ (ကမာစ)၊ မုဒုံ (တံခြန္တိုင္)၊ ဖားေအာက္ (ၾကာအင္း)၊ ဘီလူးကြ်န္း၊ သထုံ (လိပ္အင္း)၊ ေပါင္(ဖလပ္) ေဒသမ်ားမွ ေျပာင္းေရႊ ့လာၾကေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

ရြာသက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လူႀကီးမွာ ပအို၀္လူမ်ိဳးတစ္ဦးသာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္း မြန္လူမ်ိဳးမ်ားသာ အစဥ္အဆက္ ယခုအခ်ိန္ထိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ယခုေက်းရြာဥကၠ႒မွာလည္း ႏိုင္ျမင့္ေဆြ ျဖစ္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသာမက လူမွဳေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး မ်ားတြင္ မြန္လူမ်ိဳးတို႕ကသာ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ မြန္လူႀကီးမ်ားတြင္ ႏိုင္ပန္လွိဳင္ (ေမာ္ကြန္း၀င္ ပထမအဆင့္)၊ ေမာ္ကြန္း၀င္ ဒုတိယအဆင့္ ရရွိသူမ်ားမွာ ႏိုင္ေမာ္ထြန္း၊ ႏိုင္အုန္းသား၊ ႏိုင္ျမေအး၊ ႏိုင္သန္းေမာင္း၊ ႏိုင္ေမာင္ခ်စ္တို႕မွာ ကြယ္လြန္ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ထိုရြာတြင္ မြန္၊ ကရင္၊ ပအို၀္၊ ကယား လူမ်ိဳးမ်ား ရပ္ကြက္အလိုက္ စုစည္းေနထိုင္ေသာ ရြာတစ္ရြာျဖစ္သည္။ ထို႕အျပင္ ေတာင္ငူၿမိဳ႕၊ ေဇယ်၀တီ၊ သရက္တန္း၊ ႀကိဳ႕ပင္သာ၊ က်ီေတာ္ေဒသမ်ားတြင္လည္း မြန္မ်ား ျပန္႕ႀကဲေနထိုင္ၾကေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

ေႏွာင္းေခတ္မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ(ရန္ကုန္) ႏွင့္ ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ
မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ေဟာင္း ႏိုင္ခင္ေမာင္ (ကြယ္လြန္) လက္ထက္ ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသမွ ႏိုင္ပန္းလွိဳင္(ကြယ္လြန္)တို႕၏ဆက္သြယ္မွဳေၾကာင့္ မြန္စာေပသင္ၾကားေရးအစီအစဥ္ (၁-၁၉၈၂) ၃ လ မြန္စာေပသင္တန္းတြင္ မင္ေအာင္လွိဳင္ (စက္မွဳတကၠသိုလ္)၊ မင္ေက်ာ္ျမင့္ (တိ၊ကု၊ေမြး တကၠသိုလ္)တို႕ သင္ၾကားခဲ့ပါသည္။ ဒုတိယအႀကိမ္ (၁၈-၄-၁၉၈၃) ရက္ေန႕မွစၿပီး မင္းေရႊသိန္း(ဇင္က်ိဳက္)၊ မင္း၀င္းေအာင္(စိုက္ပ်ိဳးေရး) တို႕ တာ၀န္ယူသင္ၾကားခဲ့ပါသည္။ တတိယအႀကိမ္(၁၇-၁-၁၉၈၄)ရက္ေန ့မွစၿပီး (၃)လ သင္တန္းကို မင္းခင္ေအာင္၊ မင္းႏိုင္မြန္(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)တို႕မွ တာ၀န္ယူ သင္ၾကားခဲ့ပါသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သိမ္ျဖဴကြင္းတြင္ က်င္းပေသာ (၃၆) ႀကိမ္ေျမာက္ မြန္အမ်ိဳးသားေန႕တြင္ ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသမွ ႏိုင္သိန္းေအာင္ ဦးေဆာင္ၿပီး အခန္းအနားသို႕ တက္ေရာက္ခဲ့ဖူပါသည္။

ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသရွိ မြန္တို႕၏ကံၾကမၼာ
ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသတြင္ မြန္အိမ္ေျခ (၅၀၀)ေက်ာ္ လူဦးေရး (၃၀၀၀)ေက်ာ္ ရွိသည္။ မြန္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္း၊ မြန္မူလတန္းေက်ာင္တစ္ေက်ာင္း၊ အထက္တန္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း စသည့္ျဖင့္ ၿခံက်ယ္၊ အိမ္ႀကီး၊ အိမ္ငယ္၊ လယ္ယာမ်ားျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေနေသာ ရြာႀကီးတစ္ရြာျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။

လူဦးေရး (၃၀၀၀) ေက်ာ္ရွိသည့္ မြန္ရြာႀကီးတြင္ မြန္လူမ်ိဳးစိတ္ဓာတ္ ရွိေနၾကေသာ္လည္း မြန္စကား မေျပာတတ္ေတာ့ပါ။ မြန္စာဆိုလွ်င္ စာအုပ္သာ ရွိပါေတာ့သည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ၏ အစီရင္ခံစာသုံးသပ္ခ်က္အရ ကမၻာေပၚတြင္ ဘာသာစကား ေပါင္း (၆၃၀၀)ေက်ာ္ ရွိေၾကာင္း၊ ၂၁ ရာစုေနာက္ပိုင္းတြင္ ဘာသာစကား (၅၉၀၀)ေက်ာ္ ေပ်ာက္ဆုံးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘာသာစကား(၆၀၀)ေက်ာ္သာ က်န္ရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပသုံးသပ္ထာသည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ သို႕ဆိုလွ်င္ က်န္ရစ္မည့္ဘာသာစကား (၆၀၀)ေက်ာ္တြင္ မြန္ဘာသာစကား ပါ၀င္ႏိုင္မည္လား။

မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳ၏ေနာက္ဆုံး အုတ္တံတိုင္းသည္ မြန္သံဃာမ်ားျဖစ္ပါသည္။

ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသ၏မြန္ဘာသာစကား မြန္စာတို႕၏အုတ္တံတိုင္းသည္ ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသရွိ မြန္လူမ်ိဳးႀကီး၊ လူလတ္၊ လူငယ္ႏွင့္ မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္ႏွင့္မြန္ျပည္နယ္မ်ား) မြန္သံဃာေတာ္မ်ားတြင္ တာ၀န္ရွိသည္ဟု ယူဆမိပါသည္။

သုိ႕ဆိုလွ်င္ ကင္မြန္းခ်ဳံေဒသရွိ မြန္လူမ်ိဳး (၃၀၀၀) ေက်ာ္အား မြန္စကား မြန္စာ တတ္ေျမာက္ရန္ ေရရွည္စီမံကိန္းျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

နည္းလမ္းရွာေဖြၾကစို ့

* မြန္ပညာေရးဒါနရံပုံေငြရရွိေရး။
* မ်ိဳးခ်စ္မြန္သံဃာေတာ္မ်ား ေပၚထြက္ေရး။
* မ်ိဳးခ်စ္မြန္ေက်ာင္းဆရာမ်ားရရွိေရး။
* မြန္တစ္မ်ိဳးသားလုံး ဤအျဖစ္မ်ိဳး မႀကဳံေတြ႕ေစရန္ မည္သို႕ေဆာင္ရြက္ရမည္နည္း။
* မြန္မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိေနေသာ (ရြာသားတိုင္း၏ မွတ္ပုံတင္တြင္ လူမ်ိဳး ေဖာ္ျပရာတြင္ မြန္ဟုေဖာ္ျပထားသည္) ကင္းမြန္းခ်ဳံေဒသရွိ မြန္မ်ားအာ မြန္စကား မြန္စာ ျပန္လည္တတ္ေျမာက္လာေစရန္ မြန္တိုင္းရင္းသားအားလုံး ၀ိုင္း၀န္းကူညီပံ့ပိုးၾကရန္ လိုပါသည္။
* ဓနအင္အား၊ ကာယအား၊ အႀကံညာဏ္အားရွိေသာ မြန္သံဃာေတာ္မ်ား မြန္မ်ိဳးခ်စ္တိုင္းရင္းသားမ်ား ေပၚေပါက္ႏိုင္ပါေစ။

ဆုေတာင္လွ်က္
ႏိုင္မင္းေသာင္းသွ်င္
ဥကၠ႒
မြန္စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (ရန္ကုန္)
ဖုံး ၄၀၀၃၄၆၊ ၃၇၅၅၉၀

မွတ္ခ်က္။ ။ http://mondating.ning.com/?xg_source=msg_mes_network မွ
ျပန္လည္ကူးယူတင္ျပ ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတူ ႏုိင္မင္းေသာင္းသွ်င္ အား ဤ ေနရာမွ
က်ေနာ္ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလုိက္ပါရေစဗ်....